အဆိုေတာ္ လင္းလင္းရဲ႕ ဒသန မွန္သင့္သေလာက္ မွန္လို႔ျပန္ရွဲပါတယ္။
Sharing & Fighting
ကၽြန္ေတာ့္မွာ အႁမႊာသမီးေလးႏွစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ ဝတ္စရာဘဲျဖစ္ျဖစ္, ကစားစရာဘဲျဖစ္ျဖစ္, စားစရာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ဘာပစၥည္းဝယ္ဝယ္ ႏွစ္ခုဝယ္ရပါတယ္။ တစ္ေယာက္တစ္ခုဆိုတဲ့ သေဘာေပါ့။ အစကေတာ့ တစ္ခုစီ ေဆာ့လိုက္၊ လုလိုက္နဲ႔ ပံုမွန္ပါဘဲ။ တစ္ရက္မွာေတာ့ ပစၥည္းတစ္ခုကို လုၾကတဲ့အခိုက္အတန္႔မွာ သူတို႔အေမ နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဝင္ဆံုးမရာမွ အခုဒီစာကိုေရးဖို႔ ျဖစ္တည္လာတာပါဘဲ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ဝင္ဆံုးမရင္းကေန စကားရည္လုတဲ့အဆင့္ျဖစ္သြားၾကပါတယ္။ ေခါင္းစဥ္ကဘာလဲဆိုေတာ့ “ sharing နဲ႔ fighting “ ။ သူတို႔အေမက မွ်ေဝျခင္းဆိုတဲ့ sharing ဘက္က။ ကၽြန္ေတာ္ကက်ေတာ့ တိုက္ခိုက္,တြန္းလွန္,႐ုန္းကန္ ဆိုတဲ့ fight ဘက္က။ သူလဲမွန္တယ္, ကၽြန္ေတာ္လဲ မွန္တယ္။ အမွန္တရားက အရပ္မ်က္ႏွာ မ်ိဳးစံုမွာရွိတာကိုး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ လူပီသစြာဘဲ ကိုယ့္ရဲ႕အမွန္တရားဟာ ပိုမွန္ေၾကာင္း ျငင္းခံုၾကပါေတာ့တယ္။ ျဖစ္စဥ္ကဒီလိုပါ တစ္ေယာက္ဘဲစီးလို႔ရတဲ့ ရထားအ႐ုပ္ေလးတစ္ခုေပၚမွာ သမီးတစ္ေယာက္ကေဆာ့ေနတယ္။ ေနာက္တစ္ေယာက္က အဲဒီအေပၚမွာဘဲစီးခ်င္လို႔ ရွိေနတဲ့ တစ္ေယာက္ကိုတြန္းခ်တယ္။ အရင္စီးေနတဲ့တစ္ေယာက္ ေအာက္ကိုက်သြားတယ္။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကတက္ခြစီးပါတယ္။
ဇာတ္လမ္းစပါၿပီ သူတို႔အေမက က်သြားတဲ့သမီးကိုထူၿပီး တြန္းလိုက္တဲ့သမီးကို ဆံုးမဖို႔ ထလာပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ကတားလိုက္တယ္။ သူတို႔အေမရပ္သြားတယ္။ က်သြားတဲ့သမီးက ကၽြန္ေတာ့္ကို အဓိပၸါယ္တစ္ခုပါတဲ့အၾကည့္နဲ႔ၾကည့္တယ္။ သူ႔ကိုလာထူမယ့္အေမကို ကၽြန္ေတာ္ကတားလိုက္တာကိုး။ တြန္းလိုက္တဲ့သမီးကေတာ့ မ်က္ႏွာစပ္ၿဖီးၿဖီးနဲ႔ေပါ့။ အဲဒီမွာကၽြန္ေတာ္က က်သြားတဲ့သမီးကို လက္သီးကိုဆုပ္ျပ မ်က္လံုးခ်င္းေစ့ေစ့ၾကည့္ၿပီး တစ္ခြန္းခ်င္း ေျပာလိုက္တယ္။ ” သမီးရထားကိုျပန္စီးခ်င္ရင္ ျပန္တြန္းခ်လိုက္ေလ ” လို႔။ အစကေတာ့ က်သြားတဲ့သမီးက နားမလည္ဘူး။
ကၽြန္ေတာ္က ႏွစ္ခါသံုးခါေလာက္ မာန္နဲ႔ေျပာလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ႐ုတ္တစ္ရက္ျပန္ထၿပီး သူ႔ကိုတြန္းတဲ့သမီးကို ျပန္တြန္းခ်လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ကၽြန္ေတာ့္ကိုလွည့္ၾကည့္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တစ္သက္လံုး ေမ့မရႏိုင္မယ့္ အၾကည့္ေပါ့။ အဲဒီမွာ သူတို႔အေမနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ျပႆနာစပါၿပီ။ ကေလးေတြကိုဒီလိုသင္မေပးနဲ႔ မွ်ေဝတက္ေအာင္ေလ့က်င့္ပ်ိဳးေထာင္ေပးရမယ္တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ကလဲ ျပန္ေျပာတယ္။ ေနရာတကာမွ်ေဝလို႔မျဖစ္ဘူး။ ရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတိုင္တစ္ခုဟာ fight မလုပ္ဘဲ မေရာက္ႏိုင္ဘူး ဆိုၿပီးေပါ့။ သူတို႔အေမကလဲေျပာ ကၽြန္ေတာ္ကလဲေျပာ စကားရည္လု ျငင္းခံုေတြျဖစ္ၾကတာေပါ့။
ကဲ ,,ထားလိုက္ပါေတာ့ အဲဒီမွာကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ဒီစာကိုေရးဖို႔ ျဖစ္လာပါတယ္။ ေရးတဲ့အခါမွာလဲ စာဖတ္ေကာင္းေအာင္ ပရိတ္သတ္ခ်စ္ေအာင္မေရးဘဲ လူသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ လူပီသစြာေရးပါမယ္။ မတိုက္ဆိုင္တာေတြပါရင္လဲ ကိုယ့္သေဘာနဲ႔ကိုယ္ဘဲ ေစာရီးလို႔ေတာင္ မေျပာႏိုင္တဲ့အတြက္ ေစာရီးပါ။ကဲ ,,,ဒီကိစၥျဖစ္စဥ္မွာ ကၽြန္ေတာ္ေသေသခ်ာခ်ာ ေတြးေတာၿပီးစဥ္းစားၾကည့္တဲ့အခါ အေၾကာင္းအရာႏွစ္ခုကို ဆင္ျခင္မိပါတယ္။ အဲဒါက ‘ Books smart ‘ နဲ႔ ‘Streets smart ‘ ပါဘဲ။ အၾကမ္းဖ်င္းအားျဖင့္ sharing သမားေတြက books smart ေတြမ်ားတာေပါ့။ fight သမားေတြက streets smart ေတြေပါ့ဗ်ာ။ ( books smart ကိုစာေပသမားမ်ားဟု မထင္မွတ္ရန္ႏွင့္ streets smartကို လမ္းသရဲမ်ားဟု မထင္မွတ္ရန္ )
ကၽြန္ေတာ္ကလမ္းေပၚႀကီးခဲ့တယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ပန္းတိုင္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ fight ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ေက်ေက်နပ္နပ္ ခိုလႈံတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕အိပ္မက္အတြက္ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ fight တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ေတြမွာ sharing ေတြဘဲလုပ္ခဲ့ရင္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အိပ္မက္ကို ကၽြန္ေတာ္ရွာေတြ႕မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ လံုးဝယံုၾကည္ပါတယ္။ သမိုင္းလမ္းဆံုမွတ္တိုင္ဟာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ တစ္ခ်ိဳ႕ညေတြမွာ ဖိုက္စတားဟိုတယ္ျဖစ္ခဲ့ဘူးတယ္။အေဆာင္ျပန္ဖို႔တစ္အားေနာက္က်ရင္ သြားအိပ္ျဖစ္တယ္။ အမိုးေအာက္ပုရြက္ဆိပ္ မရွိတဲ့ေနရာရွာအိပ္ရတယ္။ မိုးကလဲတစ္ဖြဲဖြဲက်ေနတာကိုး။ ကၽြန္ေတာ့္ေနာက္မွာ အသက္အရမ္းမႀကီးတဲ့ သူေတာင္းစားတစ္ေယာက္ အိပ္ဖို႔ ေရာက္လာတယ္။ အားႏြဲ႕တဲ့လူကိုေနရာဖယ္ေပးမလား ဆိုတဲ့ အၾကည့္နဲ႔ၾကည့္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ေနရာကို ဖယ္မေပးႏိုင္ပါဘူူး။ ကြ်န္ေတာ္ sharing မလုပ္ႏိုင္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္အိပ္ေရးဝဖို႔ လိုတယ္။ ေနာက္ေန႔ဆူးေလမွာ ေစ်းေရာင္းဖို႔အားေမြးရမယ္။ ဖ်ားလို႔မျဖစ္ဘူးေလ။
လွည္းတန္းမွာအေျခစိုက္တဲ့ ကုမၸဏီတစ္ခုမွာ marketing လုပ္တုန္းကေပါ့။ တစ္အိမ္တက္တစ္အိမ္ဆင္း record လိုက္လုပ္ရတယ္။ ( အဲဒီတုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြေတာင္ ခုထိရွိေသးတယ္ )၊ တစ္ရက္ ကၽြန္ေတာ္ေက်ာက္ေျမာင္းဘက္ကို သြားဖို႔ေရြးခံရတယ္။ အဲဒီမွာ လႈိင္သာယာဘက္သြားရမယ့္ ေဘာ္ဒါတစ္ေယာက္ ေနမေကာင္းလို႔ သြားရမယ့္ ေနရာလဲဖို႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို အကူအညီေတာင္းတယ္။ကၽြန္ေတာ္ sharing မလုပ္ေပးႏိ္ုင္ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ေက်ာက္ေျမာင္းမွာ ကိုေမာင္ေမာင္ေဇာ္လတ္တို႔ ရွိတယ္ေလ။ သူတို႔နဲ႔ေတြ႕ႏိုင္မယ့္အခြင့္အေရးတစ္ခုကို လက္လႊတ္ၿပီး sharing လုပ္ေပးရေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ကအ႐ူးမွမဟုတ္တာ။ မလုပ္ေပးႏိုင္ပါဘူး။ကၽြန္ေတာ့္အိပ္မက္ေတြေလဗ်ာ။ အဲဒီ sharing မလုပ္ေပးမိလိုက္လို႔ ရရွိလာတဲ့ ျဖစ္ရပ္မွန္အက်ိဳးေက်းဇူးတစ္ခုကိုေျပာျပမယ္ နားေထာင္ၾကည့္။ တစ္ကယ္ဘဲ ကိုေမာင္ေမာင္ေဇာ္လတ္ နဲ႔ ေတြ႕ဆံုျဖစ္တယ္။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတာင္ထိုင္လိုက္ရတယ္။ မင္းဘာေတြလုပ္ေနလဲဆိုေတာ့ ကိုယ္လုပ္ေနတဲ့အလုပ္ေတြတန္းစီၿပီး ေျပာျပျဖစ္တယ္။ သူ႔ဆီကအားေပးသံေတြၾကားရတယ္။ တစ္ကယ္လဲအားျဖစ္ေစတယ္။ အဲဒီထက္ပိုၿပီးရင္ခုန္စရာေကာင္းတာတစ္ခု ထပ္ေျပာျပမယ္။
ကိုေမာင္ေမာင္ေဇာ္လတ္က သူ႔အိမ္ကို ေခၚသြားၿပီး အခုမွေရးၿပီးတဲ့ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို တီးဆိုျပတယ္။ ဘာသီခ်င္းလဲသိလား?။ ‘ခဏေလးမ်ား’ ထဲက ကိုေလးဆိုထားတဲ့ “ဝမ္းနည္းမွတ္တမ္း” တဲ့။ မွတ္မိေသးတယ္ ေန႔လည္ေတာင္ မေစာင္းေသးဘူး။ကဲပါ ဆိုလိုရင္းဆက္သြားရေအာင္,,,,,ႏွစ္ခုထဲက တစ္ခုကိုမွ်ေဝေပးႏိုင္တယ္။ ရွိတဲ့တစ္ခုကိုေတာ့ မေပးႏိုင္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္က ဘုရားမွမဟုတ္တာ။ ခဲတံေတြ အမ်ားႀကီးပါလာရင္ေတာ့ တစ္ေခ်ာင္းငွားေပးႏိုင္တာေပါ့။ ကိုယ့္မွာ ခဲတံတစ္ေခ်ာင္းဘဲပါလာရင္ေတာ့ ေမ့က်န္ခဲ့တဲ့ေကာင္ကို ငွားမေပးႏိုင္ပါဘူး။ တစ္ေယာက္တစ္လွဲ႕လဲ မလုပ္ေပးႏိုင္ဘူး။ စာကိုအာရံုစိုက္ရဦးမယ္ေလ။ sharing မွာ မ်ိဳးစံုရွိတယ္။ ေနရာတစ္ကာေတာ့ လုပ္လို႔မရဘူး။ကိုယ့္အိပ္မက္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ သဘာဝတရားႀကီးထဲမွာ သက္ေသျပခ်က္ေတြလုပ္ဖို႔အမ်ားႀကီးလိုတယ္။ ” ကိုယ္ျဖစ္တည္ေနတာနဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႕ ႀကိဳးစားမႈဟာ မမွ်တရင္သတိထားရပါတယ္။ ျဖစ္တည္မႈနိမ့္ၿပီး ႀကိဳးစားမႈ မ်ားေနတာဆိုရင္ တစ္ေနရာရာမွာ error တက္ေနၿပီ။ ျပန္ဆင္ျခင္သင့္ပါတယ္။ ျဖစ္တည္မႈျမင့္ေနၿပီး ႀကိဳးစားမႈနည္းေနရင္ေတာ့ (ယခုေခတ္ ဂီတေလာကမွာ အမ်ားဆံုးေတြ႕ရတဲ့အရာေပါ့) ေသခ်ာတယ္ တစ္ခ်ိဳ႕အခန္းေတြကို password ခိုးႏွိပ္ၿပီးေက်ာ္ေဆာ့ေနတာ။ စိတ္ခ် အဲဒီလိုမ်ိဳးလူဟာ sharing လုပ္လုပ္ fight လုပ္လုပ္ ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္ဆံုးခန္းမေရာက္ဘူး။ သံသရာခ်င္းထပ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ေလာင္းရဲပါတယ္။
အဲေတာ့,,, ေလာကႀကီးထဲကေန လြင့္ထြက္မသြားေအာင္ သက္ေသျပခ်က္ေတြခိုင္မာဖို႔ လိုအပ္တဲ့ လူသားကမ႓ာႀကီးထဲမွာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕အိပ္မက္ေတြအတြက္ fight လုပ္ရပါတယ္။ လုပ္တဲ့အခါမွာလဲ smart ျဖစ္တဲ့ fight ျဖစ္ဖို႔လိုပါတယ္။ ေအာက္တန္းက်တဲ့ fight မျဖစ္ေအာင္ သတိထားရပါတယ္။ အကယ္၍မ်ား ေအာက္တန္းက်တဲ့ fight လုပ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အၾကံတစ္ခုေပးခ်င္တယ္။ ေအာက္တန္းက်တဲ့ sharing ကိုပိုလုပ္ေစခ်င္ပါတယ္။ (ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲဆိုေတာ့ ကိုယ့္အက်ိဳးကို အဓိကေမွ်ာ္ကိုးၿပီး အမ်ားအက်ိဳးကို သာမညေမွ်ာ္ကိုးတဲ့ sharing မ်ိဳးကိုဆိုလိုပါတယ္ ) ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ရာခိုင္ႏႈန္းအမ်ားစုအေနနဲ႔ sharing ဟာ ကုသိုလ္နဲ႔ နီးလို႔ပါ။ fight ကေတာ့ အ,ကုသိုလ္နဲ႔ နည္းနည္းနီးပါတယ္။
ကဲကၽြန္ေတာ့္စာကို အဆံုးသတ္ရေအာင္,,,,’ အဲဒါဆိုရင္ခင္မ်ားက fight လုပ္ဖို႔ကေလးေတြကို ဘာ့ေၾကာင့္သင္ေပးရတာလဲ ‘ လို႔ေမးမလို႔မဟုတ္လား ။ ကၽြန္ေတာ္ေျဖမယ္ “ေက်ာ္ၾကားမႈ,မန္ေနဂ်ာ,သူေ႒း,အတြင္းေရးမႉး,စပယ္ရာ,CEO,ရဲမႉး,ဒ႐ိုင္ဘာ,ဗိုလ္ႀကီး,ဖီဖာဥကၠ႒,ေလယဥ္မယ္,နည္းျပ,ကြန္ျပဴတာဆရာ,အသင္းေခါင္းေဆာင္,ဂိတ္ေစာင့္,အေၾကာ္ဆရာ,စြန္႔ဦးတီထြင္သူ,gamer,သ႐ုပ္ေဆာင္,စူပါဗိုက္စာ,အဆိုေတာ္,အားကစားသမား,တစ္ခုခုပညာရွင္,တစ္ခုခုပိုင္ရွင္,ေမာ္ေတာ္ပီကယ္,တစ္ခုခုအႏုပညာရွင္,မီးသတ္သမား,ဝန္ႀကီး,နာရီျပင္ဆရာ,အတြင္းဝန္ စသျဖင့္စသျဖင့္စသျဖင့္ ေပါ့ေလ လူ႔ေလာကရဲ႕ မ်ားစြာေသာအိပ္မက္ေတြထဲက ကိုယ္နဲ႔ဆိုင္တဲ့ အိပ္မက္တစ္ခုအတြက္ ေအာင္ျမင္မႈကိုရယူဖို႔ sharing ေတြလုပ္ေနရံုနဲ႔ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ေအာင္ျမင္လာမယ္,ျပည့္ဝသြားမယ္ထင္လို႔လား။
ေစာရီးပါဘဲ ,,,, အဲဒါဆို ခင္မ်ားခြက္ဆြဲဖို႔သာ ျပင္ထားေပေတာ့။ကိုယ့္ရဲ႕ အိပ္မက္အတြက္ fight မယ္။ fight ၿပီးကိုယ့္ရဲ႕ အိပ္မက္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္မယ္။ ၿပီးရင္ေတာ့ လူ႔ေဘာင္ လူ႔ေလာကႀကီးကိုအက်ိဳးျပဳဖို႔ sharing လုပ္မယ္။ ဘယ္လို fight လုပ္ၾကမယ္, ဘယ္လို sharing လုပ္ၾကမယ္ ဆိုတာကေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ ဦးေႏွာက္ ဖြ႕ံၿဖိဳးမႈ ေပၚမွာဘဲ မူတည္ပါတယ္။Smart ျဖစ္တဲ့ fight ေတြနဲ႔ ေအာင္ျမင္မႈေတြ ရယူၿပီး ျဖဴစင္ေသာ sharing ေတြလုပ္ၾကပါစို႔ ။စာႂကြင္းစာက်န္ – ေရးသားမႈထဲတြင္ Books smart နဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး မပါဝင္ပါ,ကိုယ္သေဘာနဲ႔ကိုယ္ လူစုေျပာဆို,ျငင္းခံု, ေဆြးေႏြး, ၾကပါရန္
Credit-Lynn Lynn
